بخشش چیست؟ و چه تاثیری بر زندگی ما دارد؟

بخشش چیست؟ آیا بخشش باعث می‌شود حال درونی انسان بهتر شود؟ احتمالا شما هم بعضی از افراد را دیده باشید که در زندگی خود دچار اذیت و آزار شده اند. در چنین شرایطی آن شخص یک نوع احساس رنجش و کینه را تجربه می‌کند. اگر شخص این احساس را بصورت همیشگی در خود داشته باشد، آرام آرام دچار استرس و بیماری می‌شود.

اما اگر بتواند این احساس منفی را از خود دور کند و آن فرد را از صمیم قلب ببخشد، اتفاقی که می‌افتد این است که حال درونی‌اش تغییر می‌کند و احساسات خوب را تجربه می‌کند. نتیجه آن هم آرامش درون است. بخشس یعنی عفو خود و دیگران، دادن رای مثبت به تفکر زیستن در زمان حال.

((من هرگز مادرم را به خاطر آن کار نمی بخشم.))

((من نمی توانم خودم را ببخشم))

 آیا این جمله‌ها برای شما آشنا نیستند؟ وقتی از بخشیدن دیگران امتناع می‌کنیم، در واقع می‌گوییم: به جای آنکه برای بهبود اوضاع قدمی بردارم، ترجیح می‌دهم در گذشته زندگی کنم و دیگران را به خاطر این اوضاع و احوال مورد سرزنش قرار دهم و یا خودم را.  وقتی خود را نمی بخشیم، ماندن در احساس گناه را بر می‌گزینم و به این ترتیب، خود را در رنج روحی بیشتری قرار می‌دهیم. اما به راستی بخشش چیست؟

بخشش چیست؟ دیگران را چگونه ببخشم؟

بعضی ازمردم گویی بخشندگی را وارونه درک کرده‌اند آنها فکر می‌کنند اگر مادر خود را به دلیل زشت بودن او نمی‌بخشند ، مشکل مادر آنهاست. وقتی از بخشش دیگران  امتناع می‌کنیم، این ما هستیم که رنج می‌کشیم و با احساس نفرت روزهای خود را سپری می‌کنیم. در ۵۰ درصد موارد، فرد گناهکار حتی خبر ندارد در سر ما چه می گذرد. در حالی که ما خود را در کانون رنج های روانی قرار داده ایم. ضیافت گناهکاری، ورزش ملایم و شادمانی خود را در طول زندگی ادامه می دهد.

اگر من از بخشیدن  دوستم که من را به مهمانی تولدش دعوت نکرده، خودداری کنم، خودم رنج می‌کشم. او زخم معده نمی‌گیرد، بد خواب و افسرده نمی‌شود، مزه ی  تلخی را در دهانش احساس نمی‌کند، این اتفاقات  برای من می‌افتند. جای تعجب نیست که اینطور نصیحتمان کرده اند: (کسانی را که به  حقوق شما تجاوز کرده اند، عفو کنید) زیرا این تنها راه شاد و سالم زیستن است .

کینه ورزی یکی از اصلی‌ترین  علل بیماری‌هاست. به علاوه ، تا وقتی دیگران را به دلیل ناخشنودی خود مسئول و گناهکار بدانیم، از قبول مسئولیت امتناع می‌کنیم. با سرزنش دیگران هرگز راه به جایی نمی‌بریم. وقتی می‌توانیم برای بهبود اوضاع قدمی برداریم که از سرزنش دیگران دست برداشته ایم.  ملامت کردن دیگران بهانه‌ای برای نپرداختن به واقعیت و بهانه‌ای برای قدم برنداشتن است.

بخشش چیست؟ چطور ببخشیم؟

 بخشش چیست و اگر بخواهم ببخشم چطور انجامش دهم؟ اگر دوستم بگوید: من تو را می‌بخشم، اما نمی‌توانم اشتباهت را فراموش کنم. در واقع می‌گوید: تو را تا اندازه ای می‌بخشم، اما دلم می‌خواهد بعضی از دلخوری‌ها را برای خودم نگه دارم تا بعدها آسان تر بتوانم آن‌ها را به تو یاد آوری کنم. بخشش واقعی، فراموش کردن و بیرون ریختن همه ی کدورت‌هاست. به اعتقاد من هر کس به بهترین شکلی که می‌داند، زندگی را سپری می‌کند. البته در این راه ، اشتباهات بسیاری مرتکب می‌شود.

گاهی بر اساس اطلاعات نادرست رفتار می‌کند و  گاهی هم کارهای احمقانه ای از او سر می زند، با این حال در همه این موارد، به بهترین نحو ممکن عمل کرده است. هیچ کس کامل و بی عیب نیست. والدین ما به بهترین نحوی که می‌دانستند ، ما را تربیت کرده اند.

والدین خود را سرزنش نکنید

آنها بر اساس اطلاعاتی که داشتند و با  شهامت، قدم در قلمرو ناشناخته دوران بچه‌داری گذاشتند. سرزنش کردن مداوم آنها به دلیل عدم انجام صحیح وظایف پدر و مادری، کاری بیهوده است. بعضی ها هرگز والدین خود را نمی‌بخشند و زندگی خود را طوری تنظیم می‌کنند که به  آنها نشان دهند وظایف خود را درست انجام نداده‌اند در واقع می‌خواهند بگویند: این تقصیر شماست که  من ورشکسته، تنها و غمگینم،  پس حال بنشینید و رنج کشیدن مرا تماشا کنید.

سرزنش کردن دیگران برای ما ثمری ندارد و چیزی را تغییر نمی‌دهد. آب رفته به جوی باز نمی‌گردد. سرزنش کردن اوضاع چه کمکی به ما میکند؟ سرزنش کردن دیگران هم همین طور است. وقتی راه بخشش را بر می‌گزینیم و تغییر می‌کنیم، دیگران هم تغییر می‌کنند.

بخشش را تمرین کنید

وقتی نگرش خود را نسبت به دیگران عوض می‌کنیم، آنها هم تغییر رفتار خود را شروع می‌کنند. گویی همان لحظه که تصمیم به تغییر زاویه دید خود می‌گیریم، دیگران هم به انتظارات تغییر یافته ما پاسخ مثبت می‌دهند.

 خودمان را ببخشیم

 بخشش چیست، چگونه خودمان را ببخشیم؟ اگربخشیدن دیگران مشکل است، بخشیدن خود به مراتب دشوار‌تر است. بسیاری از افراد در طول زندگی به خاطر کوتاهی‌هایی که به خود نسبت می‌دهند، به تنبیه روانی و جسمانی خود می‌پردازند. این مجازات‌ها به اشکال گوناگونی مانند پرخوری، کم خوری، شراب خوری، ویران کردن بی دلیل همه ی روابط، زندگی در فقر و بیماری ظاهر می‌شوند.

ریشه ی   تمامی این رنج ها در نظام باوری است که می‌گوید: اعمال شیطانی بسیاری از من سر زده است، من گناهکارم یا من  لیاقت سلامتی و خوشحالی را ندارم. علت بیماری بسیاری از افراد این است که خود را لایق تن درستی نمی‌دانند.

اگر تاکنون احساس گناه کار کرده‌اید، به عقیده‌ی من دیگر کافی است. چرا ادامه می‌دهید؟ با تداوم احساس گناه در سال‌های آینده هم مشکل حل نخواهد شد. این احساس را از خود بیرون کنید. هرچند بیرون کردن آن همیشه کار آسانی نیست. نگه داشتن ذهن سالم مانند نگه داشتن جسم سالم به تلاش  فراوانی نیاز دارد، اما به زحمت  آن می‌ارزد.

 سرزنش کردن و احساس گناه ، هر دو احساساتی خطرناک و مخربند. وقتی به سرزنش خود و دیگران می پردازیم از مسئله اصلی که باید کاری در رابطه با آن انجام دهیم ، غافل می شویم. انتخاب همیشه با ماست که مهارت زندگی خود را به دست بگیریم و در حال زندگی کنیم ، یا خود را در  لجاجت ها و پریشانی های گذشته زنجیر کنیم.

شما دوست عزیزی که این مقاله را مطالعه کردید، مطمئن هستم که به دنبال سعادت هستید حالا یا مالی یا در روابط، یا بالاتر از اینها رسیدن به عشق به خداوند. بدانید که بخشش هم گزینه ای است که در رسیدن به اهدافتان شما را کمک می‌کند.

همکار فروش محصولات ما باشید و پورسانت دریافت کنید:

لینک کانال تلگرام ما: diabetBdaroo@