چرا باید زود به دیگران اعتماد نکنیم _ پادکست شماره ۱

توی این پادکست راجب این مساله صحبت می‌کنم که چه رفتارهایی باعث میشه که ما در مسیر درست کمال قرار بگیریم. چه رفتارهایی باعث میشه که ما به تکامل برسیم. هدف هم همینه. قرار هست ما انسان‌ها به تکامل برسیم. خود من حدود سه دهه از عمرم رو با ناآگاهی از قوانین هستی سپری کردم. و الان وارد دهه‌ی چهارم شدم. هر چند توی همین سی و چند سال گذشته خیلی کارها انجام دادم، خیلی شغل‌ها رو عوض کردم و خیلی جاها سفر کردم.

ولی خب اعتراف می‌کنم به اطراف خودم آگاه نبودم. نمی‌دانستم جهان هستی چطوری کار می‌کنه. منم مثل اکثر آدم‌ها مثل یک لودر از جسمم کار می‌کشیدم تا مایحتاج زندگیم رو تهیه کنم و محتاج دیگران نشم.

حجم ۷ مگابایت

البته این ذهنیت خوبیم هست. همه‌ی ما آدم‌ها توی زندگی روزهای خوب داریم روزهای سخت هم داریم. بعضی وقت‌ها حالمون خوبه. بعضی وقتها ناخوش‌احوالیم. بعضی وقت‌ها دروغ می‌گیم بعضی وقت‌ها تصمیم می‌گیریم توی زندگی فقط صادق باشیم و تحت هر شرایطی دروغ نگیم. یه وقتایی شادیم. یک وقت‌هایی هم غمگین. و خیلی حالت‌های دیگه.

حالا اینا خوبه یا بد؟ به نظر من هیچ چیزی مطلق نیست همه چیز نسبیه این‌هایی که گفتم نه خوب خوبه، نه بد بد. اینا اسمش زندگیه. زندگی ما آدم‌ها، و مجموع این احساسات و عواطف هم به رشد‌مون کمک می‌کنه.

مقالات مرتبط:

• سبک زندگی سالم چگونه کیفیت زندگی را افزایش می‌دهد؟

• باورهای غلط تغذیه افراد دیابتی که همه باید بدانند

• درمان دیابت نوع دو چطور ممکن است؟

• هورمون دوپامین و گرلین چطور رنج و شادی خلق می‌کنند؟

پس نمیشه بگیم غم چیز خوبی نیست وقتی من غم رو تجربه می‌کنم می‌فهمم باید دنبال شادی باشم. وقتی به شادی رسیدم باید قدرش رو بدونم. چون می‌دونم طعم و مزه‌ی غم چطوریه.

وقتی من بی‌پولی، فقر و ورشکستگی را تجربه می‌کنم و یک روز چشمم رو باز می‌کنم و می‌بینم تمام زندگی‌ام را بالا کشیدن و الان آه در بساط ندارم، می‌دانم که باید دنبال ثروت و سعادت باشم و چون هر چیزی که دنبالش باشم بهش می‌رسم، پس وقتی بازم به ثروت و خوشبختی رسیدم باید سپاسگزار باشم و بیشتر حواسم رو جمع کنم چون طعم فقر را چشیدم.

یا مثلای وقتی بیمار می‌شم و درد و رنج رو تجربه می‌کنم اون موقع قدر سلامتی رو بیشتر می‌دونم و حاضرم هر کاری بکنم تا اوضاع جسمیم به حالت قبل برگرده.

معنویت و علم مدرن

بعضی‌ها، رو میارن به عبادت، دعا و مراقبه و در کل میرن سمت معنویات. بعضی‌ها هم به علم پزشکی اعتماد می‌کنن و میرن سمت درمان‌های پزشکی.

بعضی وقتا هر دو تا راه جواب میده اما گاهی هم هیچ کدومش جواب نمیده چون تقدیر قراره یه جور دیگه رقم بخوره. گفتم قبلا، هیچ چیزی مطلق نیست همه چیز نسبیه. اما اینجا بگذارید بگویم تنها قدرتی که مطلقه، قدرت خدا هستش و معنویات. که در مجموع آدم‌ها به سمت اون هدایت میشن.

البته این روزها متاسفانه اکثر آدم‌ها خیلی فاصله گرفتن ازش. خیلی بده تکیه کردن به قدرت دیگران. ما به راحتی حرف دیگران را قبول می‌کنیم. مثلا در بعد سلامتی ما هر روز سرچ می‌کنیم و هر حرفی هر جمله‌ای که می‌بینیم روی بدنمون تست می‌کنیم و منتظر اتفاقات خوب هستیم اما نمی‌دانیم قراره فاجعه رخ بده.

توی اینستاگرام میریم با فلان پیج آشنا می‌شیم و اونجا میگه این دم کرده رو بخورید ۱۵ کیلو به وزنتون اضافه میشه و یا برعکس.

پیامی که توی این پادکست می‌خوام بهتون بدم اینه که هر حرفی ر باور نکنید عزیزان. به هر راه حلی اعتماد نکنید. در تمام جنبه‌های زندگی.

در بعد سلامتی که اهمیتش خیلی بیشتره. به هر دارویی اعتماد نکنیم. یه نگاه به یخچال خونتون بندازید ببینید چند نوع قرص و دارو از چند سال پیش همون جا مونده. همه رو بریزید دور. علمی که در خدمت انسان باشه قابل احترامه اما اگر در جهت ثروت اندوزی باشه و به سلامت دیگران کاری نداشته باشه باید ازش فاصله بگیریم.

اصلا بحث من این نیست که تو این پادکست شما به ثروت فکر نکنید و ثروتمند شدن چیز بدیه. چیز دیگه‌ای رو می‌خوام بگم. حتی اگر علم پزشکی و داروسازیم می‌خواد سلامتیتون به خطر بندازه باید ازش فاصله بگیریم.

راحت حرف دیگران رو قبول نکنید حتی اگر طرف آدم حسابیه حتی اگر طرف پرفسوره. چه می‌دونم چهل سال مطالعه کرده. شکی در این نیست که در تمام اعصار دانشمندان بزرگی بودند که به بشریت خدمت کردن الانشم هستند.

مثلا در گذشته ما ابن سینا رو داشتیم. خوارزمی رو داشتیم. ابوریحان بیرونی رو داشتیم. و خیلی‌های دیگه. که اینا باعث افتخارن. اینا مفاخر هستن. اینا به مردم خدمت کردن.

همین الانشم یکی مثل ایلان ماسک رو داریم که با پول و ثروت خودش بزرگترین خدمت رو به دنیا عرضه می‌کنه. اما خب متاسفانه هستن آدمایی که فقط به فکر جیب خودشونن.

 و همیشه عده‌ی زیادی هم خامشون میشن. در تمام جوامع هم هستن. پس میخوام بگم به سادگی حتی حرف پزشکتون هم قبول نکنید. اگه اون بهتون گفته بیماری لاعلاج دارید و هیچ راه نجاتی هم ندارید  به حرفش شک کنید به پزشک دیگه مراجعه کنید.

اگر بعدی هم همین رو گفت، یکی دیگه رو برید و اگر همشون گفتن آقا دیگه راه چاره‌ای براتون نیستش. دیگه سمت‌شون نرید.

به ذهن خود اعتماد کنید

به ذهن خودتون اعتماد کنید. به قدرت خودتون. به اون هوش برتری که امتدادش در بدن شما قرار داده به اون اعتماد کنید. قدرتی که خداوند در وجود تک‌تک ما قرار داده. به اون اعتماد کنید و ایمان داشته باشید راهی پیدا می‌شه. البته گفتن این حرفا آسونه.

اما این موضوع چیزی از اهمیتش کم نمیکنه. که این یک واقعیته که ما فراموش کردیم. ولی ما باید یاد بگیریم که افرادی که به راحتی در مورد مرگ و زندگی ما صحبت می‌کنن الزاما نمی‌تونن عقل کل باشن. نمی‌تونن دوستدار ما باشن.

بذارید یه داستانی من براتون بگم: خانوم بیکر زنی بود که در مقطع دکترای بهداشت عمومی دانشگاه نیویورک فارغ‌التحصیل میشه. سال ۱۹۰۸ به ریاست اداره بهداشت کودکان شهر نیویورک می‌رسه.

این خانم یه هدف بزرگی واسه خودش می‌ذاره. “پایان بخشیدن به رنجهای بشر”

خیلی کارها هم در همین راستا میاد انجام میدن. مثلا یکی از کارهایی که انجام داده استانداردی هستش که واسه تولید همین شیر خشکی که به بچه‌هامون میدیم ابداع می‌کنه.

تا قبل از این، تولیدکننده‌ها بدون هیچ استانداردی و فقط واسه سود بیشتر از آرد نشاسته و گچ میومدن شیر خشک رو تهیه می‌کردن. و باید آب زیادی هم بهش می‌زدن تا شبیه شیر واقعی بشه اما دریغ از این که هیچ ارزش غذایی نداشته و این باعث سوء تغذیه می‌شده.

پس می‌بینید که این یک خدمت خیلی بزرگ بودهدر نوع خودش. و الان بچه‌های ما به راحتی این شیر خشک استاندارد رو مصرف می‌کنن.

اواسط جنگ جهانی اول بیماری حصبه یا همون تب تیفویید اصلی‌ترین قاتل کودکان بوده. که شیوع پیدا کرده. این خانم یک نقشه‌ی جامع تهیه می‌کنه و می‌خواد هر طور شده جلوی انتشار این بیماری رو بگیره مثلا توی تحقیقاتش به یک مورد خیلی جالب میرسه.

یک مهاجر ایرلندی که یک خانم بوده به اسم ماری این آشپزی می‌کرده واسه خانواده‌های ثروتمند…

همکار فروش محصولات ما باشید و پورسانت دریافت کنید:

کلی اطلاعات مفید و رایگان در کانال تلگرام ما:

jazbesadeh@